نماد و نشانه شناسی در فرش ایران

نماد و نشانه شناسی در فرش ایران

نماد و نشانه شناسی در فرش ایران

جمعه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳

در هنر قالی بافی ایرانی به مثابهٔ یک هنر آن چه از نظرها دور ماند ارتباط خالق آن با جهان پیرامونی می باشد که تجلی آن را به بی واسطه ترین و مستقیم ترین وجه در آثار مشاهده می‌کنیم. قالی باف ایرانی که از باورهای مذهبی اسطوره ای خود در هیچ زمانی سترون نشده تفاوت عمده اش با هنرمند غربی در رابطهٔ متافیزیکی با زمین می‌باشد. قالی باف شرقی و به خصوص تیرهٔ آریاییان یعنی بافنده و طراح ایرانی زمین را گستردهٔ معاد و معاش دانسته شاید از همین جهت می باشد که در قالی شرقی هر نقش به عنصری نشانه گون از جهان بالایی تبدیل می گردد شاید به همین دلیل می باشد که اندازهٔ نقش هایی که او می زند به بزرگی نقش‌هایی که خداوندگارش می زند می باشد بنابراین گسترده و پنهانی قالی و آوردگاهی می گردد تا به مدد قوهٔ خلاقه پیرامون خود را محاکات کند و تلفیق ذوق و مشاهده رابر آن جایی بپاشاند که پس برخاک قدم بگذارد ممنوعیت نه چندان مستند به مدرک معتبر نقش حیوان با صورت انسان زدن و بدون آن که خود بخواهد عرصه‌ای را بر هنرمند قالی باف باز می کند که او را در گستردهٔ اشکال تجریدی قائم به فیگور جلو می برد نقش در قالی ایران هرگز به حوزهٔ ها و یه محض نخواهد رسید و در تجریدی ترین شکل خود و انتزاعی از ماهیت شکل برای رسیدن به وجود آن می‌باشد


دیدگاه خود را بیان کنید